Vingergeheugen

​

Een liedje kan op een instrument "in je vingers gaan zitten".Als je iets heel vaak speelt doen de vingers het als het ware vanzelf, het zg. "vingergeheugen". Dat is prettig, maar wel gevaarlijk als je niet ook weet waar je mee bezig bent. Vingers kunnen niet denken en niet lezen, dus als er iets mis gaat ben je de draad kwijt.

 

Muzikanten die alleen op vingergeheugen spelen hebben ook soms problemen als een stuk(je) muziek veranderd wordt. (ander akkoord of een extra maat of zoiets). De nieuwe versie moet dan weer heel lang gespeeld worden voordat het in het vingergeheugen is opgeslagen.

​

Toch is het bijzonder relaxed als je iets heel goed geoefend hebt en je vingers het vanzelf doen. Je kunt dan lekker van de muziek gaan genieten die je zelf (al dan niet samen met anderen) voortbrengt.

 

Maar nog relaxter is het als je ook weet waar je mee bezig bent zodat je snel kunt ingrijpen als je een fout maakt, of als iemand anders een fout maakt. Ook kun je dan afwijken van een bestaand arrangement om iets te improviseren of te anticiperen op een improvisatie van een ander.