Tussenliggende tonen
Bij het mineur akkoord wordt een toon gebruikt die niet in de majeur
toonladder voorkomt (zie vorige pagina). Dat is de verlaagde 3e trap die bij de akkoord formule van mineur aangegeven wordt als b3 (mol 3)
Bij het gebruik in akkoord formules verhogen of verlagen kruizen en mollen de toon van een trap, ongeacht of het een toon van een witte of een zwarte toets wordt.
Kruizen en mollen zijn alleen maar tekens die zeggen dat je moet verhogen of verlagen. Dat geldt bij elk gebruik in de muziektheorie.
Eerst maakt men een selectie, de majeur toonladder, maar al die tussenliggende (overgeslagen) tonen moeten wel weer gebruikt en aangegeven kunnen worden in akkoord formules. Dat doet men op onderstaande manier. Als voorbeeld de majeur toonladder van E.
Alle tonen van E t/m E : E F Fis G Gis A Ais B C Cis D Dis E
Formule majeur toonladder: T - T - T T - T - T - T T
Majeur toonladder van E : E Fis Gis A B Cis Dis E
Trappen : 1 2 3 4 5 6 7 8
Tussenliggende tonen : F G Ais C D
Wordt aangegeven als : b2 b3 b5 #5 b7
OF : #4
Nogmaals de trappen, maar nu verticaal:
Trap 1
overslaan - wordt meestal b2 genoemd (wordt zelden gebruikt)
Trap 2
overslaan - wordt vrijwel altijd b3 genoemd
Trap 3
Trap 4
overslaan - wordt b5 of #4 genoemd
Trap 5
overslaan - wordt meestal #5 genoemd
Trap 6
overslaan - wordt vrijwel altijd b7 genoemd
Trap 7
Trap 8 is dezelfde toon als 1
De trappen worden verlaagd en/of verhoogd. Het kan ook anders dan bovenstaand, maar specifiek deze verlagingen en verhogingen zie je vaak terug in akkoord formules en namen van akkoorden die behandeld gaan worden.
Je hoeft dit niet uit je hoofd te leren. Als je de formule van de toonladder goed kent en als je weet: # (kruis) verhoogt een trap en b (mol) verlaagt een trap, dan kun je akkoord-formules gewoon "lezen".